روغن های انتقال حرارت
روغن های انتقال حرارت صنعتی دارای نقطه جوش و ظرفیت گرمایی بالایی هستند. نقطه جوش زیاد مانع از بخار شدن مایعات انتقال حرارت در دمای زیاد می شود. همچنین باید اطمینان حاصل شود که روغن های انتقال حرارت از نقطه جوش کم برخوردار نباشند. به این دلیل که وقتی از روغن انتقال حرارت با نقطه جوش کم برای تبادل حرارت با مواد داغ استفاده می شود، باعث تبخیر مایع و تولید بخارات مایع در خود سیستم می شود. همچنین، روغن های انتقال حرارت باید ظرفیت حرارتی بالایی داشته باشند. ظرفیت حرارتی بیانگر میزان گرمای سیال است که بدون تغییر دمای آن می تواند ثابت بماند. در مورد مایعات، میزان گرمای آن را نیز نشان می دهد قبل از اینکه دما به نقطه جوش برسد و در نهایت بخار شود. اگر مایع، ظرفیت حرارتی کمی داشته باشد، مقدار زیادی مایع برای تبادل مقدار نسبتا کمی گرما مورد نیاز است. این امر باعث افزایش هزینه استفاده از روغن های انتقال حرارت و کاهش کارایی می شود. روغن های انتقال حرارت معدنی و سنتیتک با دامنه دمایی بین 200 تا 400 درجه سانتیگراد موجود هستند.
